Vitrum D3 – witamina słońca
Jak sprawić, by kości były mocne i zdrowe?
Najbardziej narażone na problemy z kośćmi są osoby starsze. Utrata gęstości mineralnej kości zaczyna się już po 40. roku życia i jest nieuchronnym procesem fizjologicznym. Jak dbać o mocne kości?
Z wiekiem kości stają się kruche i mają tendencję do łamania się, co jest konsekwencją starzenia się układu szkieletowego. W wyniku procesów utrudniających wchłanianie wapnia z przewodu pokarmowego oraz przyspieszających utratę masy kostnej, dochodzi do osłabienia szkieletu.
Proces ten zaczyna się mniej więcej po 40. roku życia u kobiet i po 45. roku życia u mężczyzn. Procesy demineralizacji kości mogą być również efektem chorób lub przyjmowania niektórych leków. Mogą je powodować zaburzenia hormonalne, cukrzyca, choroby układu pokarmowego z zaburzeniami wchłaniania czy przewlekłe, zapalne choroby reumatyczne. Do leków sprzyjających demineralizacji kości należą: glikokortykosteroidy, leki przeciwpadaczkowe, heparyna.
Szacuje się, że na osteoporozę choruje 1/3 kobiet po menopauzie, chociaż dokładne zebranie danych jest utrudnione, gdyż dolegliwość ta rozwija się bezobjawowo. Ryzyko upadku, a w konsekwencji złamania kości w wyniku osteoporozy wynosi około 40% u 50-letnich kobiet, a 12-22% u mężczyzn w tym samym wieku, dlatego uzupełnianie diety w witaminę D oraz wapń jest tak ważne.
Co wpływa negatywnie na stan kości?
Czynnikami przyspieszającymi zmiany w kościach są m.in.: niewłaściwa dieta uboga w wapń, witaminę D i minerały; palenie tytoniu oraz nadużywanie alkoholu; siedzący tryb życia, zbyt mała ekspozycja na światło słoneczne. To właśnie tym elementom należy przyjrzeć się w pierwszej kolejności, pragnąc uniknąć problemów z kośćmi na starość.
Jednym z najważniejszych czynników wpływających na osłabienie kości jest zmniejszona ilość witaminy D w diecie. Witamina ta odpowiada między innymi za regulację gospodarki wapniowej w organizmie. Zbyt niski jej poziom powoduje, że wchłanianie wapnia z przewodu pokarmowego jest utrudnione i może być ograniczone nawet do zaledwie 10% całkowitej ilości wapnia z produktów spożywczych. Wapń bierze również udział w wielu innych procesach, m.in. w prawidłowym funkcjonowaniu mięśni, czy enzymów trawiennych. Jego braki zostają uzupełnione wapniem zmagazynowanym w kościach. Po długotrwałym pozyskiwaniu Ca z kości może dojść do ich osłabienia, dlatego uzupełnianie diety w witaminę D i wapń jest tak ważne.
Chociaż wapnia w produktach spożywczych jest sporo i można go dostarczyć w odpowiedniej ilości, problem stanowi ograniczone wchłanianie Ca z przewodu pokarmowego, które nie jest całkowite i wynosi około 10-40% i zmniejsza się wraz z wiekiem. Zalecane dzienne spożycie wapnia wynosi 1200-1500 mg.
Do czynników sprzyjających osłabieniu kości należą także: nadużywanie alkoholu, palenie tytoniu oraz picie kawy w zbyt dużych ilościach – wszystkie te czynniki blokują przyswajanie wapnia z pokarmu oraz zwiększają wypłukiwanie Ca z organizmu. Dbanie o kości powinno obejmować również regularne ćwiczenia fizyczne, które poprawiają ogólną kondycję i przyczyniają się do zwiększenia masy kostnej, dzięki czemu procesy demineralizacji będą przebiegały wolniej.
Źródła:
- https://dieta.mp.pl/zasady/73823,wapn
- https://reumatologia.mp.pl/choroby/64948,osteoporoza
- Puls Farmacji nr 10 (100) 9 grudnia 2015, Akademia farmaceuty – witamina D
Copyright © 2024 Orifarm Healthcare. Wszystkie prawa zastrzeżone.
